Wegetariańska carbonara z chrupiącą ciecierzycą

Nie, nie smakuje to jak carbonara. Smakuje lepiej niż carbonara. Nie muszę udawać, że interesuję się klasyką. Maksymalnie podkręcam smak, dodając czosnek, odrobinę tymianku i kawałek zimnego masła dla bardziej muślinowej konsystencji sosu. Sama chrupiąca ciecierzyca obtoczona w wędzonej papryce jest tak uzależniająca, że rekomendowałbym podwojenie porcji, aby bezkarnie móc ją podjadać.

Gotowanie carbonary to jedno z moich najbardziej dramatycznych potknięć, ba, porażek kulinarnych mojego życia. Pewnego wieczoru spontanicznie zaprosiłem znajomych na kolację, ale jakoś tak wyszło, że każdy przyszedł z +1. W ten sposób zamiast planowanych sześciu talerzy, wyjąłem dwanaście. W rondlu wylądował ponad kilogram spaghetti (tego nigdy u mnie nie brak). Na patelni góra pancetty, pod tarką fura startego parmezanu. Gdy wszyscy już czekali przy stole, a moim ostatnim zadaniem było połączenie tuzina rozkłóconych jajek z gorącym makaronem, zamieniając to w carbonarę, wydarzyła się rzecz absolutnie najgorsza. Powstała jedna, wielka jajecznica obtaczająca tonę klusek. Podczas kolacji spaliłem się ze wstydu chyba z sześć razy. Dochodziłem do siebie przez dwa tygodnie.

Siadło mi to na ambicję. W normalnych okolicznościach, wałkowałbym carbonarę do osiągnięcia perfekcyjnej perfekcji (nie żebym wcześniej nie potrafił zrobić świetnej). Jednak pancetta czy też boczek to nie są składniki, które często pojawiają się w mojej lodówce. Postanowiłem opracować więc wersję bez skwarków.

Okazało się to strzałem w dziesiątkę. Mięso podmieniłem na ciecierzycę wymieszaną z wędzoną papryką i podpieczoną do boskiej chrupkości. Jako, że z tego tytułu fundamentalnie nie jest to carbonara, majstrując przy samym sosie nie miałem już wyrzutów — nieortodoksyjne dodatki poszły w ruch. Czosnek, masło, tymianek. Carbonara nigdy nie smakowała lepiej.

Wegetariańska carbonara z chrupiącą ciecierzycą
2 porcje
1 puszka (400 g) ciecierzycy
3 łyżki oliwy z oliwek
1 łyżeczka wędzonej papryki
½ łyżeczki soli
200 g makaronu
1 jajko
2 żółtka
⅓ szklanki (30 g) parmezanu
1 ząbek czosnku
1 łyżka masła, zimnego
świeżo mielony pieprz, sól
świeży tymianek, do podania

1. Rozgrzej piekarnik do 220 stopni Celsjusza. Ciecierzycę odsącz z zalewy; wysusz za pomocą ściereczki lub ręcznika papierowego. Przełóż na blachę wyłożoną papierem do pieczenia. Wymieszaj dokładnie z oliwą, wędzoną papryką i solą. Piecz przez około 20 minut, mieszając raz czy dwa, aż ciecierzyca będzie chrupiąca.

2. Ugotuj makaron wg instrukcji na opakowaniu, zachowując ½ szklanki wody.

3. W dużej misce wymieszaj dokładnie jajko z żółtkami, parmezanem i czosnkiem. Dopraw dużą ilością świeżo mielonego pieprzu i szczyptą soli. Odcedź makaron, studź na sitku około 20 sekund (wrzucenie go bezpośrednio do masy jajecznej może zaskutkować jajecznicą).

4. Ugotowany makaron wmieszaj do masy jajecznej wraz z łyżką zimnego masła, aż pokryje się się kremowo-jajecznym sosem. Najlepiej robić to za pomocą szczypiec. Jeśli makaron będzie za gęsty, dodaj kilka łyżek zachowanej wody po gotowaniu. Wmieszaj ¾ chrupiącej ciecierzycy.

5. Carbonarę przełóż na talerze, posyp pozostałą chrupiącą ciecierzycą. Dopraw świeżo mielonym pieprzem, szczyptą wędzonej papryki i odrobiną świeżego tymianku.

Rady/porady
Mieszanie makaronu z masą jajeczną w misce a nie na patelni to najpewniejszy sposób na uzyskanie kremowego sosu zamiast jajecznicy.

Nie zapomnij pochwalić się, wstawiając zdjęcie na Instagram z hasztagiem #rozkoszny, oznaczając mnie, abym Cię znalazł! Jeśli jeszcze nie śledzisz bloga na Instagramie i Facebooku, a chcesz być na bieżąco, koniecznie to nadrób.

Wasz,
Rozkoszny