Co na Wigilię i Święta? Wegetariańskie przepisy świąteczne

Co na Wigilię i Święta? Pewnie wiele z was zadaje sobie to pytanie. Aż kipi na blogu od ilości osób buszujących w poszukiwaniu najlepszych przepisów świątecznych. Wigilia i święta ogółem dla wielu z nas to najważniejsza, jak nie jedyna, okazja, by pokazać, co się w kuchni potrafi. Oprócz rodzinnych przepisów święta to dobra okazja, by przetestować nowe potrawy, bo to zazwyczaj one zbierają wszystkie komplementy. Oto niezawodne przepisy świąteczne, dzięki którym zabłyśnięcie przy rodzinnym stole.

Pieczone boczniaki z sosem pieczeniowym bez pieczenia

Pieczone boczniaki co przypominają żeberka, sos pieczeniowy bez pieczenia i kołderka z maślanego puree ziemniaczanego. Oto wegetariański, świąteczny obiad idealny.

Steki z selera z sosem Café de Paris

To danie, które rozkłada na łopatki nawet największy wege sceptyków. Steki z selera z sosem Café de Paris to połączenie nowoczesnej lekkości z bogactwem tradycyjnej kuchni francuskiej rodem z paryskiego bistro.

Hołubicie w pomidorowym sosie na procentach

Hołubicie to nic innego jak gołąbki faszerowane ziemniakami i kaszą (tyle dobra w jednym farszu!). Są znacznie delikatniejsze od swoich bardziej znanych sióstr. Nadzienie wręcz rozpływa się w ustach. Lubię podkręcać je leśnym smakiem rozmarynu i taplać w sosie pomidorowym na procentach, czyli wódce, dzięki której zyskuje pazura. Przepis znajdziecie w mojej książce „Rozkoszne”.

Epickie kotlety z soczewicy

Kotlety z soczewicy, o których dokładkę proszą mięsożercy. Zewnątrz chrupiące, wewnątrz soczyste i pełen kontrastów oraz dudniącego smaku.

Totalnie umamiczny barszcz czerwony na wędzonej śliwce z borowikowymi uszkami

Gdybym miał wskazać moje ulubione danie wigilijne, nie wahałbym się ani sekundę. Czysty jak łza, o pełnym smaku buraczanego zakwasu i borowikowego wywaru podkreślającego nadzienie uszek – barszcz czerwony.

Halloumi au poivre

Halloumi au poivre, czyli w oldschoolowym francuskim sosie pieprzowym to majestatyczne danie wegetariańskie na wyjątkową okazję. Ser jest zarumieniony, a jego wnętrze ugina się pod własnym ciężarem. Jednak to towarzyszący mu sos pełen grubo rozgniecionych ziaren pieprzu agresywnie szczypiących język gra tutaj pierwsze skrzypce.

Wypaczony bigos z suską sechlońską i karmelizowanymi pieczarkami

Crème de la crème polskości. I wcale nie musi być mięsny! Co prawda, na początku bigos składał się jedynie z mięs, a na pomysł dodania kapusty wpadła dopiero dziewiętnastowieczna kulinarna influencerka Lucyna Ćwierczakiewiczowa, ale to właśnie odpowiednio doprawiona kapusta stanowi o wyjątkowości bigosu na tle wszelakich dań jednogarnkowych. Gama przypraw korzennych podsmażonych do uwolnienia aromatów, koncentrat umamiczny (pomidorowy), wędzona suska sechlońska i jeszcze kilka innych trików sprawia, że ten wypaczony bigos będzie smakował lepiej niż jakikolwiek mięsny oryginał. Sami zobaczycie. Przepis znajdziecie w mojej książce „Rozkoszne”.

Bakłażan a’la śledź w cytrynie, chili i kolendrze

Bakłażan co przypomina śledzie. Ale jest wciąż gruszką miłości, czyli smakuje lepiej. Marynowany w glonach nori zyskuje rybi aromat, który zgrabnie łączy się z sosem cytrynowo-miodowym otaczającym aksamitne kąski. Wszyscy będą się o niego wykłócać przy świątecznym stole.

Luksusowy pasztet wegetariański

Nie jest to pasztet wegetariański jaki znacie. Jego konsystencja przypomina aksamitne, francuskie pâté, a smak jest tak intensywnie umamiczny, że pierwszy kęs dudni w głowie jak niedzielne dzwony. Piekarnika nie wymaga wcale.

Kopytka w grzybowym sosie z musztardą francuską

Nie wiem, dlaczego nazywane są „kopytkami”. Moim zdaniem bardziej przypominają diamenty. Sekretem tych perfekcyjnych jest ugotowanie ziemniaków w skórce, dzięki czemu zaabsorbują one mniej wody i mniej mąki będzie potrzebne. Kopytka wyjdą delikatniejsze i znacznie bardziej puszyste. Kopytka można serwować jak gnocchi, z odrobiną masła i ziołami, albo też z tym boskim ostro-słodkim grzybowym sosem podkręconym musztardą francuską, wódką i miodem. To prawdopodobnie najbardziej kojące danie w z moje książki „Rozkoszne”.

Wytrawna tarte tatin z szalotkami i tymiankiem

Tart tatin zawsze robi wrażenie. A jej wytrawna wersja zdaje się być jeszcze lepsza od jabłkowego oryginału. Ma ona wciąż słodki, karmelowy smak. Tym razem pochodzący od karmelizowanych do miękkości szalotek, których intensywność zaokrągla odrobina octu, parmezanu oraz leśnego tymianku. Rach, ciach i gotowe.

Pierogi z kiszoną kapustą, grzybami i skórką pomarańczową

Pierogi z kapustą to nieodłączny element wigilijnego stołu, gdy jednak ożenić je z kandyzowaną skórką pomarańczową, staje się wręcz niemożliwie uzależniające. Przepis wraz z niezawodnym przepisem na ciasto na pierogi znajdziecie w mojej książce „Rozkoszne”.

Długo pieczone bakłażany z czosnkową kwaśną śmietaną, prażoną gryką i miętą

To jeden z moich ulubionych pomysłów na bakłażana. Pod wpływem żaru piekarnika jego konsystencja ze zwartej i gąbczastej zamienia się w jedwabistą i nabiera lekko dymnego aromatu. Dla kontrastu bakłażany posypuję strzelającą pod zębami gryką, która dzięki szybkiemu prażeniu smakuje bardziej jak ona sama.

Sałatka z pieczonej i surowej cykorii, anchois i oliwnymi grzankami

Cykoria to warzywo o niewykorzystanych możliwościach. Świetnie smakuje pieczona, gdy mięknie i łagodnieje, nabierając fenkułowego smaku. A potem zestawiona w sałatce z jej surowymi liśćmi, oliwnym grzankami i burratą rozpływającą się na talerzu.

Fuczki

To nadzwyczajne placki. Takie, za które wszyscy Was pokochają, bo są chrupiące, smażone, ale wcale nie ciężkie. O nie. Przy każdym kęsie lekko ciągną się, rześko stawiając wszystkie kubki smakowe na baczność. Zazwyczaj jem je wprost z patelni, stojąc przy kuchence i dosmażając kolejne, ale czasami powstrzymuję się i układam je na półmisku, dekoruję natką pietruszki, a następnie zajadam, zanurzając w kwaśnej śmietanie. Przepis znajdziecie w mojej książce „Rozkoszne”.  

Cykoria z karmelizowanymi orzechami laskowymi i kwiatami bławatka

Święta to moment, aby dać drugą szansę. Nawet cykorii. Z natury gorzkawa, nie cieszy się dużą popularnością, ale to chyba jedynie z tego powodu, że powszechnie nie wiadomo, jak się z nią obchodzić. Cykoria musi przytulać się z czymś słodkim i tłustym. Karmelizowane orzechy laskowe sprawdzają się idealnie. PS. Kwiaty bławatka są opcjonalne, ale czy nie wyglądają ślicznie?

Sałatka z grejpfruta, natki pietruszki, awokado i maku

Tę sałatkę należy potraktować jako przystawkę jedzoną w małych ilościach. Jest rześka, z wiodącą goryczką, która oczyści usta i pobudzi gruczoły do tego, co zaraz nastąpi. Bardzo lubię połączenie soczystego grejpfruta z tłustym awokado i chrupiącą czerwoną cebulą, ale prawdziwą gwiazdą tutaj jest mak, przypominający, że to święta.

Sernik baskijski (ale jeszcze lepszy)

Jeśli zapytasz jakąkolwiek osobę z branży kulinarnej o najlepszy sernik pod słońcem, prawie zawsze usłyszysz, że to ten z San Sebastian – baskijski antysernik. Przypalony na karmelowo, o konsystencji bardziej przypominającej jadalne chmury niż ser. Ja usadziłem go na chrupiącym, maślanym spodzie, aby smakował jeszcze lepiej.

Czysty makowiec japoński z kremem cynamonowym

Dla tych, którzy zawsze narzekają, że za mało maku. Ten makowiec to czysty mak. Czarna, niemalże halucynogenna chmurka usztywniona białkami podana na kleksie kremu cynamonowego. Bezglutenowa, niskotłuszczowa, wysokobiałkowa, ale mimo to odurzająco rozkoszna igraszka.

Sernik Wart Kradzieży

Jaki sernik jest wart kradzieży? Nowojorski gładki i blady jak porcelana, z mnóstwem ciapek wanilii i wisienkami co randkują z kawą.

Piernik z gruszkami gotowanymi w piwie imbirowym

Prawdziwy bohater wigilijnego stołu. Ciasto intensywnie korzenne, gruszki rozkosznie trącone imbirowym piwem, a do tego cukier puder, który zdaje się spadł niepostrzeżenie dzisiejszego poranka.

Sernik Cointreau z karmelem pomarańczowym

Jest jak pocałunek. Oddajesz się mu i nie możesz przestać. Zanurzasz się po kolei we wszystkie cztery kontrastujące ze sobą warstwy. W kruche ciasto z dodatkiem świeżo startej skórki z pomarańczy, kremową masę serową pachnąca wanilią i likierem Cointreau, zimną klajdrę z kwaśnej śmietany, w ciepły pomarańczowy karmel, który lepi się i pozostaje w kącikach uśmiechniętych ust.

Oliwne ciasto z jabłkami i kremem z syropu klonowego

Trochę ekscentryczne, ale ciocia Irena na pewno weźmie dokładkę. W końcu kto się oprze wilgotnemu jabłkowemu ciastu z sporą ilością kremu o smaku syropu klonowego?

Miękkie pierniczki z glazurą rumową

Nie zrobiliście pierniczków i nie zdążą już zmięknąć? Albo zjedliście już wszystkie jak ja? Nic straconego, te są pulchne od razu po upieczeniu, a zamiast nudnego lukru, połyskują rumową glazurą. Prawdziwe gwiazdy wśród pierniczków.

Maślano-miodowe ciasteczka z suszonymi śliwkami

Kiedy się pieką, w domu unosi się tajemniczy zapach karmelizowanych śliwek i masła wymieszanego z anyżem. Potem już tylko rozpływają się w ustach.

Pomarańczowe ciasteczka brownie z imbirem

Ciasteczka brownie o wnętrzu wiecznie rozpuszczonej czekolady. Ich smak podkreśla pomarańcza w dwóch formach, płatki soli morskiej i zadziorny imbir, które pilnują, żeby nie zrobiło się zbyt słodko.

Szybkie szwedzkie ciasteczka imbirowe

Bardzo słodkie i z dużą ilością kardamonu, który sprawi, że jakimś sposobem z piekarnika wyjdą ciasteczka wręcz bajeczne.

Sticky buns z orzechami włoskimi i żurawiną

Sticky buns z orzechami włoskimi i żurawiną to nie byle jakie drożdżówki. To wyższy stan drożdżówkowej rozkoszy. Ich aksamitne ciasto skrywa cynamon i żurawinę rozpryskującą się jak kwaśny cukierek na języku, przełamując oblepiający bułeczki karmel.

Mięciutkie ciasto pomarańczowe z całą gotowaną pomarańczą

Takiego ciasta jeszcze świat nie widział. Jest tak miękkie, wilgotne i sprężyste, że Spongebob może się schować. Jego sekretem jest puree z całej pomarańczy, która podczas gotowania mięknie i oddaje swoją gorycz wodzie. Na wierzchu ciasta układam mozaikę z pomarańczowych plastrów lepko karmelizujących się pod wpływem żaru piekarnika – i to chyba moja ulubiona część.

Miodownik z kremem z kwaśnej śmietany i suszonymi śliwkami
Ta historia zaczyna się we Lwowie. Pojechałem tam razem z moją przyjaciółką Zosią, aby zapoznać się z bliska z ukraińską kuchnią i kulturą. Spacerowaliśmy, podziwiając piękną architekturę miasta, kiedy rozpętała się ulewa. Schronienie przed deszczem znaleźliśmy w miejscu, które nazywa się Cukiernia. Co ciekawe, we Lwowie, jeśli mowa o cukierni, to każdy wie, o jaką chodzi. To dlatego, że jest to nazwa własna, do tego zastrzeżona. Prócz dialektu lwowskiego takie słowo w języku ukraińskim w ogóle nie występuje. Zamówiliśmy dwie kawy i jedno ciastko na spółkę – miodownik lwowski pieczołowicie przełożony lśniącym kremem z kwaśnej śmietany i suszonymi śliwkami. Kiedy pojawił się na stoliku, zanurzyłem delikatnie widelczyk we wszystkie siedem warstw i po pierwszym kęsie, złapałem kelnerkę błogim wzrokiem, prosząc o jeszcze jeden kawałek. Ciasto wydawało się proste, ale te kilka składników tajemniczo przeplatało się, uwalniając z każdym kęsem falę smaków: kwaśnego, miodowego, z rozkosznie pikantnymi nutami drzewnymi. Wiedziałem, że muszę opracować ten przepis, bo miodowniki znane nam w Polsce to zupełnie inna bajka. Spędziłem wiele godzin w kuchni, piekąc szaloną ilość miodowników. Każda porażka – a było ich sporo – zbliżała mnie do zapamiętanej doskonałości. O ironio, kluczem do sukcesu było postawienie na uproszczoną metodę, oszczędzającą wiele czasu. I oto on. Przepis znajdziecie w mojej książce „Rozkoszne”.

Beza Pavlova z granatem, czarnym pieprzem i cynamonem

Pavlova była filigranową baletnicą, która poprosiła o deser równie lekki jak ona. Wszystko się zgadza, jest jak wafelek ryżowy, lecz w rozkosznym wydaniu. Tym, co czyni tę bezę wyjątkową, są pachnąca cynamonem melasa z granatu przełamująca jej słodycz i czarny pieprz, który zadziornie szczypie w język, stawiając wszystkie zmysły na baczność.

Ulubiona szarlotka z palonym masłem i solą

Jest taka, jaką lubię najbardziej. Z dużą ilością kwaskowatych jabłek, uduszonych na podsmażonej skórce cytryny i cynamonie. I z dużą ilością ciasta, ale nie byle jakiego: maślanego, leciutko słonego i pachnącego orzechami (których wcale nie zawiera).

Karpatka z cytrynowo-waniliowym kremem i chrupiącą skorupką

Moja współczesna karpatka jest jeszcze lepsza niż ta z nostalgicznych wspomnień. Krem podrasowuję ziarenkami wanilii i skórką z cytryny, które przełamują wszelkie objawy mdłości. Ciasto parzone ma to do siebie, że z czasem traci na chrupkości i swojej atrakcyjności. Aby przedłużyć jego czar przykrywam je craquelin, cieniutką, chrupiącą skorupką, która podczas pieczenia pod wpływem gwałtownego, nieregularnego rośnięcia ciasta parzonego pięknie pęka, sprawiając, że karpatka wygląda jak gęsty las z lotu ptaka. Sceneria zmienia się w zimową po oprószeniu cukrem pudrem. Przepis znajdziecie w mojej książce „Rozkoszne”.

Chmurkowy sernik morelowo-pomarańczowy

Po takim serniku pomimo obfitej kolacji wigilijnej i tak uniesiecie się do nieba z zachwytu. Jest delikatny, wilgotny i lekki jak chmurka. Nie brakuje mu charakternej pomarańczy i przypominających lato moreli, nasączonych sokiem z pomarańczy.

Oto moje przepisy świąteczne – korzystajcie i dzielicie się nimi. Wesołych i smacznych świąt, a jeśli chcecie się podzielić swoimi rozkosznym dziełami, a z radością był je zobaczył, otagujcie mnie (@rozkoszny) na waszym zdjęciu lub filmie!

Wasz,
Rozkoszny